لامولن دولاگالت رنوار1876 |رنگ روغن روي بوم|172/5*129|لوور – پاريس
امپرسيونيستي ترين دوره نقاش را در بردارد. اما مضمون آن سر زمين پرياني است؛اثيري به جامه‌ي معاصر.
صحنه معمولي يك رقص بومي در هواي آزاد تبديل به روياي سرشار از نور و رنگ شديد پر از زنان خوش رخسار و مردان زن‌نواز. نور‌ها بر پيكره‌هاي رنگين – آبي – صورتي،زرد – سوسو مي‌زند و تاب مي‌خورد و ريزه‌كاري‌هاي تصوير در ابهامي چنان شاعرانه محو شده است كه زيبايي آن مردمان دلپذير را سبكبارانه‌تر و سرشار مي‌نمايد. اين نقاشي و بسياري از نقاشي‌هاي ديگر او در اين دوران با شادي ناب يك زندگي خوش به هم آميخته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر